Dirlikyapan, “İkiliklerin yazarı” Tanpınar’ı anlattı

İLEF Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. Jale Özata Dirlikyapan, Türk Edebiyatının en önemli isimlerinden Ahmet Hamdi Tanpınar’ı anlattı. Mülkiyeliler Birliği tarafından üç senedir her ayın son cumartesi gününde düzenlenen “Edebiyat Buluşmaları”nın bu dönemki ilk etkinliğinde, Ahmet Hamdi Tanpınar konuşuldu. Bugün 16.00’da Mülkiyeliler Birliği Genel Merkez binasındaki Teraslı Salon’da başlayan etkinlikte, Dirlikyapan, Tanpınar’ın romanlarını ve edebiyatçı kişiliğini ele aldı.

Fotoğraflar: Sibel Can

Katılımın yoğun olduğu etkinliğin sunuculuğunu, İsmail Hakkı Karakelle yaptı. Yakın zamanda hayatını kaybeden Ahmet Cemal, Emin Özdemir, Muzaffer İzgü ve Şerif Mardin’i anımsatan Karakelle,  bu usta yazarların hayatlarından ve eserlerinden bahsetmeyi ihmal etmedi. Karakelle’nin konuşmasının ardından sunumuna başlayan Dirlikyapan, “nesli tükenmiş” ve büyük bir yazar olarak tanımladığı Tanpınar hakkında konuştuğu için çok heyecanlı olduğunu söyleyerek sözlerine başladı. Dirlikyapan sunumunda, şiir, öykü, deneme, roman gibi birçok edebi alanda eser veren Tanpınar’ın romanlarını ele aldı.

“İyi yazarların elinden çıkmış iyi metinler çok katmanlı oluyor”

Dilikyapan, Tanpınar romanlarının ilk yayımlandığı dönemlerde pek ilgi görmemesine rağmen sonraki dönemlerde eserlerinin toplumsal bağdaşmayla okunduğunu ve eleştirmenlerin de buradan yola çıkarak incelediğini söyledi. Dirlikyapan, Tanpınar’ın eserlerinde “İmparatorluk artığı bir ulus hikayesi” olduğunu ifade ederek eleştirmenlerin Tanpınar’ın simgesel evrenine girmekten çekindiğini dile getirdi. Tanpınar’ın psikanalizi iyi bilen bir yazar olduğunu, eserlerine bu açıdan bakıldığında yazarın simgesel diline dikkat edildiğini belirten Dirlikyapan, “İyi yazarların elinden çıkmış iyi metinler çok katmanlı oluyor” dedi. 1930-1940’lı yılların Türkiye’sinde Tanpınar da dahil olmak üzere birçok aydının düşünsel olarak yalpaladığını dile getiren Dirlikyapan, bu konuda Tanpınar’ın günlüklerinde çeşitli açıklamalar olduğunu da aktararak o dönemler için bu durumu “normal” olarak niteledi. Fredric Jameson’ın “Ulusal Alegori” tartışmasına da değinen Dirlikyapan, Tanpınar okumalarının Jameson ya da Sigmund Freud’tan yola çıkarak farklı açılardan göründüğünü anlattı. “Huzur” romanının başlıca karakterlerini ve özelliklerini ele alan Dirlikyapan, eserden sıklıkla yapılan alıntıları da inceledi.

Dirlikyapan’ın konuşmasının ardından salonda bulunan Tanpınar’ın öğrencilerinden Selahattin Sami Özdemir söz aldı ve 1961-1962 yıllarında ders aldığı Tanpınar’ın öğretmenliğini anlattı.

Etkinlik soru-cevap kısmının ardından sona erdi.