Yerel Medyada Kadın Gazeteci Olmak: Taciz, şiddet ve cinsiyetçilikle karşılaşıyorlar

“Yerel Medyada Kadın Gazeteci Olmak: Sorunlar ve Çözüm Önerileri” araştırmasının raporu yayımlandı. Yerel medyada çalışan kadın gazetecilerin mesleki tecrübelerinin incelendiği araştırma kapsamında 3 aylık süre boyunca yerel medyada çalışan 30 kadın gazeteciyle görüşüldü. Medya Araştırmaları Derneği tarafından hazırlanan raporda yer alan bilgiler, yerel medyada çalışan kadın gazetecilerin habercilik faaliyetleri esnasında sıklıkla toplumsal cinsiyete dayalı şiddet vakaları ile karşılaştıklarını ortaya koyuyor. Kadın gazetecilerin karşılaştıkları cinsiyete dayalı şiddet biçimleri raporda “fiziksel şiddet ve güvenlik tehditleri”, “cinsel istismar ve taciz”, “iletişim kanallarının suistimali” ve “dijital şiddet ve zorbalık” olarak öne çıkıyor. Yerel medyada çalışan kadın gazeteciler; meslektaşları, haber kaynakları, izleyiciler ve diğer yerel aktörler (siyasi veya bürokratik temsilciler, kamu görevlileri, yerel işletme sahipleri, şehirde ikamet eden vatandaşlar vb.) tarafından şiddet görüyor.

Cinsiyetçi istihdam sorunu

Yerel medya kurumlarında yaşanan finansal sorunların kadın gazetecilerin çalışma koşullarını daha da ağırlaştırdığına değinilen raporda bu koşulların, “yetersiz maaş, eksik kadro ve yetersiz çalışan sayısı, orantısız iş yükü, yasal sınırı aşan mesai saatleri, teknik donanım ve ekipman eksikliği” gibi sorunlar yarattığına dikkat çekildi. Rapora göre kadınlar bu koşullar altında çalışma hayatındaki yaşadıkları zorlukların yanı sıra sektöre giriş ve işe alım sırasında da cinsiyet temelli ayrımcılıkla karşılaşıyor. Yerel medyadaki kurumlar “Evlenir, çocuk sahibi olur, çalışamaz”, “Geç saate kadar mesaiye kalamaz”, “Sahada her yere habere gidemez” gibi sebeplerle işe alımlar sırasında erkek adaylara öncelik veriyor.

Saha haberciliğinde cinsiyetçi engeller

Raporda ulusal medyaya olduğu gibi yerel medyada da kadın gazetecilerin saha haberciliğine erişim açısından cinsiyet temelli engellerle karşılaştığı belirtildi. Araştırmaya göre yerel medyada çalışan kadın gazeteciler toplumda kadına atfedilen roller (gece geç saate kadar çalışma, ağır ekipman kullanma ve taşıma, taciz ve güvenlik tehditleri vb.) öne sürülerek kurumları tarafından sahada çalışmak için yetersiz bulunuyor. Bu durum kadın gazetecilerin sektör içinde genellikle ofis içi pozisyonlara ve belirli habercilik alanlarına yönlendirilmelerine sebep oluyor. Araştırmaya katılan ve saha görevlerinde aktif olan kadın gazeteciler ise kendilerine sahada erkek meslektaşlarıyla eşit fırsatların tanınmadığını belirtiyorlar. Rapora göre bu sebeple, yereldeki kadın gazeteciler hem meslektaşları hem de haber kaynakları ile etkileşimleri esnasında sıklıkla mesleki küçümsenme ve dışlanma ile karşılaşıyor.

“Cinsiyet eşitliği için yasal düzenlemeler ve denetim mekanizmalarının oluşturulması gerekiyor”

Raporun son bölümünde kadın gazetecilerin karşılaştıkları mesleki sorunların çözümüne yönelik ilettiği öneriler kısmı yer alıyor. Bu önerilere göre, yerel medyada toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanabilmesi için kurumlardaki kadın çalışan ve yönetici sayısının artırılmasına yönelik yasal düzenlemelerin getirilmesi, sektörel denetim kurulları oluşturulması ve hak ihlallerine dair sektör içi şikâyet ile destek mekanizmalarının kurulması gerekiyor. Ayrıca, kadın gazeteciler atılacak bu yasal adımların sivil toplum örgütleri tarafından savunuculuk faaliyetleri ile desteklenmesini ve mesleki birliklerdeki kadın temsiliyetinin artırılmasını talep ediyor.