Hayata saçının ardından bakanlar

Ankara’da, Kızılay’ın en kalabalık ve en işlek yerlerinden biri olan Karanfil Sokak’ta karşılaştığımız Hasret Öztürk bize kendini şöyle anlatıyor: “Dış görünüşün farklı olması ve aykırılık duygusu beni cezbetti ve emo olmaya karar verdim. Saçlarımı katlı kestirip kabartıyorum ve fiyonk şeklinde tokalar takıyorum. Kendimi böyle daha özgür hissediyorum, dudağımda üç, kaşımda, kulağımda, dilimde ve göbeğimde birer tane olmak üzere yedi tane piercingim var ve ayrıca kolumda, bacağımda, bileğimde, omzumda ve kulağımda da farklı dövmeler var.” dedi. Kıyafetlerini seçerken genellikle siyah, gri ve mor renkleri tercih ettiğini belirten Öztürk dar ve yırtık pantolonları giymeyi sevdiğini de dile getirdi.

Karanfil Sokak’ta konuştuğumuz Melek adındaki kişi ise, “Emoluk diye bir şey yoktur, emo vardır.” diyerek, duygusal karamsarlığı içinde barındıran bu görüşü sevdiği için emo olmaya karar verdiğini söyledi. Melek, emolar arasında hâkim müzik türü olan emocore, screamo ve punk tarzlarını severek dinlediğini de belirtti. Kaşındaki piercingi ve siyah saçlarının arasına attırdığı pembe röflesini de emo olduktan sonra ailesine karşı kendi özgürlüğünü ilan etmek için yaptırdığını ifade eden Melek, genel olarak kıyafet seçerken çizgisel kıyafetleri tercih ettiğini, ayakkabı olarak vans ve converse den vazgeçmediğini belirterek sözlerini bitirdi.

1970’lerde hippiler, 2000’lerde emolar moda

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Sosyoloji Bölümü Araştırma Görevlisi Ercan Geçgin, emo hakkında şunları dile getirdi: “Emo toplumsal bir hareket değil kültürel bir kimlik arayışıdır. Ergenlik dönemindeki gençlerin kimlik oluştururken model arayışında olmaları, gençlerin etkilendikleri alanların varlığı ve ailedeki duygu eksikliği bu yola sürükleyen nedenler arasında. Aynı düşüncelerle hareket ediyorlar ve özgür olma istenci taşıyorlar. Gençleri etkileyen bu akımın yayılmasında eğitim sisteminin rekabetçi yapılar içermesi ve meşruluğunu sağlayan teknolojinin hızla gelişmesi de önemli. Ankara’da takıldıkları yerler belirli ve sınırlı. Bu yüzden birbirleri üzerinde etkileri diğer şehirlerdeki emolarla karşılaştırıldığında daha fazla. Mekânları da kendi aralarında paylaşmış durumdalar. 70’lerde hippilerin yaygın olması gibi 2000’lerde de emoların olması her dönemin kendine özgün yapılarının dışavurumu olarak algılanmalıdır.

“Görünce korkuyor, tedirgin oluyorum.”

Emolarla ilgili düşüncesini belirten 42 yaşındaki Şengül adlı ev hanımı, şunları söyledi: “iki çocuk büyüttüm böyle bir durumla karşılaşmadım. İnsan görünce korkuyor, yanımdan geçerken tedirgin oluyorum bir şey yapar mı düşüncesiyle. Allah çocuklarımı, torunlarımı korusun.” Mustafa adlı kişi ise bu konuyla ilgili şöyle konuştu: “Geçenlerde bir tanesi otobüste yanıma oturdu bir an önce insin diye dua ettim. Benim çocuklarım bu şekilde karşıma çıksa eve bile almam.”